وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
دانشگاه سوره
دانشکده هنر
پایاننامه تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد صنایع دستی
گرایش نقاشی ایرانی
عنوان پایاننامه نظری
بررسی سیر تحول سرسورههای قرآن موجود در آستان قدس رضوی (ع) از صدر اسلام تا دوره صفوی (با تاکید بر تذهیب)
استاد راهنمای نظری
مهرانگیز مظاهری تهرانی
عنوان پایاننامه عملی
اجرای 5 اثر مذهّب با الهام از سرسورههای صدر اسلام تا دوره صفوی
استاد راهنمای عملی
سلیمان سعیدآبادی
استاد مشاور
میثم جلالی
چکیده: طلوع دین مبین اسلام و ظهور کلام وحی، مسلمانان صدر اسلام را بر آن داشت تا در صدد حفظ و ثبت قرآن برآیند. از این رو کتابت قرآن مجید در قرون اولیه هجری آغاز و خط و تذهیب بهعنوان نقطه عطف این هنر مورد توجه خاص قرار گرفت. بهتدریج مذهّبان متن قرآن را با تزئینهایی آراستند که تزئین سرلوحه سورهها و فاصله میان آیات بارزترین آنهاست. با توجه به اینکه در بررسی سبکهای هنری هر دوره همواره لازم است تأملی هر چند کوتاه نسبت به سیر تحولات در گستره هنر ماقبل و همزمان با آن دوره تاریخی انجام پذیرد تا از این رهگذر بتوان نسبت به درک ویژگی شیوههای مختلف هنری به نگرشی جامعتر رسید. لذا در این تحقیق سیر تحول سرسورههای قرآن از صدر اسلام تا دوره صفوی در 4 فصل جمعآوری گردیده است. روش پژوهش در این پایاننامه به صورت تاریخی – توصیفی است که بر پایهی استدلالهای تحلیلی و ارائه جداول آماری میباشد و برای گردآوری اطلاعات نیز روش کتابخانهای و جمعآوری نمونههای شکلی از آثار هنری موجود در موزه آستان قدس رضوی مورد استفاده قرار گرفت. اصطلاحات تذهیبهای قرآنی و مشخصات آنها کاملا جدا شده و مشخص شود مانند سرلوح، سرسوره و … بار معنایی و مفهومی هر یک از اجزای تشکیلدهنده تذهیب مانند رنگهای مورد استفاده و … مورد تحقیق واقع شود. کلید واژهها: سرسوره، تذهیب، کتابآرایی، خوشنویسی |
مقدمه
هنرهای شکلی و تزئین از قدیمالایام در بین هنرمندان رواج داشته است. با ظهور اسلام زمینه رشد و شکوفایی هنر آراستن و تذهیب کتب دینی و نقاشی و مصورسازی مساجد فراهم شد. از آنجا که محور همه هنرها، توجه و تأثیرپذیری از قرآن بوده است؛ لذا اهمیت تزئین و زیبایی قرآن مجید موجب افزایش فعالیت هنرمندان گردید و خوشنویسی را که یکی از هنرهای کلیدی دوره اسلامی است، شکوفا کرد. اعجاز کلام قرآن و تقدس و اولوهیت آن موجب شد که هنرمندان در جهت زیبا ساختن حروف به طوریکه بیننده را مسحور خود سازند، گامهای مؤثری بردارند.
در ابتدای دوران اسلامی بهرهگیری از تذهیب به ندرت صورت میگرفت و نقوش به کار رفته در آن از تجرد کافی برخوردار نبود. این شاخه هنری کمتر به صورت منفرد مورد توجه قرار گرفت و بیشتر درخدمت سایر هنرهای اسلامی بود. به عبارت دیگر تذهیب در وجه کلی خویش مکملی بر خطاطی بود که از قرون اولیه هجری در کنار خوشنویسی، به اشاعه فرهنگ غنی اسلامی پرداخت (افشار مهاجر، 1380: 18).
هنر تذهیب قرآن رشدی محدودتر از خط داشت زیرا نگارش متن قرآن خود مستقیماً آن را طلب نمیکرد. بهعلاوه ترس از اضافه شدن هر عنصر زائدی به متن قرآن، تذهیب را محل تأمل قرار میداد. با قطع و اطمینان میتوان گفت همین ترس توأم با احترام بود که جریان رشد تذهیب را دقیقاً در مجاری صحیحی سوق داد و نیل به آن نتیجهای را تضمین کرد که همگان بر صحت حیرتآورش متفقالقولند (لینگز، صفحه:71). به بیان دیگر خود قرآن دارای مجالهایی است که مذهب را برای افزودن عناصر و آرایهها تحریک میکرد. به استناد آثار به جای مانده در قرآنهای خطی، سرلوحه سوره و فاصله میان آیات شاخصترین و اولین مکانهایی بودند که قابلیت تزئین یافتند. در ابتدا، این تزئینات شامل کتیبه بسیار ساده عنوان سوره و عدد آیات، به خط کوفی، بدون نقطه و اعراب بوده که با قلم زر و تحریر مشکی نوشته میشده است اما بهتدریج و همزمان با تغییراتی که در زمینه خط صورت گرفت تذهیب نیز دچار تحولاتی شد که با خط تغییر یافته هماهنگی کامل داشت و به آرایش کتب خطی غنا و شکوه بیشتری میداد (قندهاریون، 1389: 15).
به نظر میرسد اولین موضع تزئین سرسورهها بودهاند. سرسورهها محلهایی بودند که مذهبان آنها را با استفاده از اشکال هندسی، ستارگان، گل و بوته، شاخهها و برگها، انواع ترنج و غیره و با استفاده از رنگهای طلا، لاجورد، شنگرف، سبز و نقره، تزئین و تذهیب میکردند.
اهمیت تذهیب در کتابآرایی و بهویژه نقش اثرگذار آن در تزئین سرسورهها تا بدان جاست که معمولا در بررسی و تعیین تاریخ آثار میتواند بهعنوان مهمترین فاکتور ارزیابی نسخههای قرآنی، مورد استفاده قرار گیرد. چرا که این امر در قرآنهای بدون تاریخ کمک میکند تا با قطعیت بیشتری درباره تاریخ احتمالی قرآنها نظر دهد. لذا در این پژوهش سرسورهها بهعنوان شاخصترین مکان برای نشان دادن این نقوش مد نظر قرار گرفته تا به مطالعه سیر تحول آنها در چهار دوره صدر اسلام، سلجوقی، ایلخانی و تیموری بپردازد.
1-1- تعریف، بیان ضرورت و اهمیت مساله
در سدههای آغازین حاکمیت اسلام، هنر کتابآرایی شامل کتابهای مذهبی و بهخصوص کلامالله مجید میشده است و آرایش کتابها مشتمل بر نقوش هندسی و غیرهندسی بود که در سرفصل سورههای مبارکه قرآن، لابلای سطور و حاشیه صفحات مورد استفاده قرار میگرفت. عدم رغبت هنرمندان اسلامی به تقلید از طبیعت، تاکید بر مفاهیم ذهنی و نمادین، چکیدهنگاری و نقشمایههای تزئینی از ویژگیهای شکلی مشترک این نقوش میباشد.
از آنجا که هنر تذهیب در آرایش کلامالله مجید بیشتر مورد استفاده قرار میگرفت و دارای بار معنایی غنی اسلامی بود لذا تذهیب قرآنهای مختلف در طول تاریخ تا دوره معاصر مورد مطالعه قرار گرفت و ویژگیهای قومی، ساختاری و ترکیببندی آنها تحقیق گردید.
تاکنون بیشتر بررسیها و تحقیقات صورت گرفته درخصوص تذهیب قرآن بهصورت کلی بوده است، به شکل اختصاصی در زمینه سرسورهها کار خاصی انجام نگرفته و اگر مطلبی هم نوشته شده، نقیصههایی داشته است. اما شناخت هرچه بیشتر این هنرها منوط به پرداختن به جزئیات، تحلیل ویژگیها و در کنار هم بررسی کردن آنها میباشد. لذا در این تحقیق سعی بر آن بوده که با توجه به احساس نیاز برای پرداختن به چنین موضوعی و شناسایی بهتر شاخصههای هنری قرآن، با تحلیل نقوش در دورههای مختلف تاریخی از صدر اسلام تا دوره صفوی، ویژگیهای شکلی و تذهیبهای این دوران و همچنین دلایل بهکارگیری سرسورهها در این کتب قرآنی مشخص گردد.
بر این اساس، پژوهش حاضر ضمن بررسی شرایط تاریخی، فرهنگی و هنری، به اهمیت جایگاه کتابآرایی قرآن در پنج دوره صدر اسلام، عباسی، سلجوقی، ایلخانی و تیموری (از سدههای اول تا نهم ه.ق) پرداخته و با توجه به اینکه تاکید اصلی بر تحلیل نقوش تذهیب و همچنین نحوه استفاده از سرسورهها و تاثیرات آنها درشکلگیری هنرهای قرآنی است و بدان جهت که خط و خوشنویسی نیازمند شرحی وسیعتر میباشد، لذا برای پرهیز از اطاله کلام و ارائه مطالب تکراری، به مفاهیم گستردهای چون تاریخچه خط و کتابت و … چندان پرداخته نشده است.
برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.
[پنجشنبه 1399-01-14] [ 01:28:00 ق.ظ ]
|